Hostel Room Horror Story in Marathi
Hostel Room Horror Story in Marathi
माझे नाव पंकज आहे आणि मी अहमदनगरचा आहे. मी एक विद्यार्थी आहे, म्हणून मी अभ्यास करण्यासाठी वसतिगृहात राहत होतो, त्या वसतिगृहात माझे बरेच मित्र होते. दिवाळी जवळ आली होती म्हणून माझे सर्व मित्र घरी जायला निघाले होते कारण ते सर्व इतर राज्यांतील होते, म्हणून ते लवकर निघून गेले. माझे फक्त एक दोन मित्रच वसतिगृहात राहिले होते आणि काही दिवसात ते देखील जाणार होते. माझे घर शहराजवळील एका गावात होते.
मी काहीच दिवसांपूर्वी आजारी पडलो होतो, त्यामुळे माझ्या अभ्यासाचे खूप नुकसान झाले होते म्हणून मी वसतिगृहात राहण्याचे ठरविले, जेणेकरून मी माझा राहिलेला अभ्यास पूर्ण करू शकेन आणि माझ्या कुटुंबातील सदस्यांनी देखील मला हॉस्टेल वर थांबायला मान्यता दिली. जे माझे उर्वरित मित्र होते, आता ते देखील त्यांच्या घरी गेले. आणि हॉस्टेल वर फक्त मी आणि वॉर्डनच राहिलो होतो. दिवाळीची रात्र येणार होती, म्हणून माझे वॉर्डन देखील मला एक चावी देऊन त्याच्या घरी गेले. आता वसतिगृहात फक्त मीच बाकी होतो.
त्या रात्री हॉस्टेल वर कोणीच न्हवते, मी अभ्यासानंतर झोपायला गेलो. रात्री अडीचच्या सुमारास माझी झोप उडाली, मी कोणाचा तरी कुजबुजण्याचा आवाज ऐकला, परंतु वसतिगृहात तर माझ्या व्यतिरिक्त कोणीही नव्हते, तर मग हा आवाज हा आवाज कोण काढत होता. मला खूप भीती वाटली की माझ्या व्यतिरिक्त या निर्जन वसतिगृहात कोणीही नाही मग हा आवाज कसा काय येत आहे. माझे शरीर थरथरून कापू लागले. त्यावेळी बाहेर कोण आहे हे मला माहिती न्हवते म्हणून माझ्यासाठी शांत राहणेच योग्य होते. मी माझ्या तोंडावरून ब्लॅंकेट ओढला आणि झोपेयाचा प्रयत्न केला. तर थोड्याच वेळाने माझ्या दारावर थोडासा ठोठावण्याचा आवाज आला, आता मात्र मला घाम फुटला, पण थोड्याच वेळात एकदम शांतता पसरली. संपूर्ण वसतिगृहात खूप शांतता होती.
त्यावेळी मला कळलं भीती काय असते. रात्र अजूनही बाकी होती. मी माझ्या मनात स्वत:ला सांगत होतो की जर आपण घरी जाऊन अभ्यास केला असता तर काय बिघडले असते? आता निस्तर असा हा विचार करीत होता कि तेवढ्यातच माझ्या खोलीच्या बाहेर कोणीतरी चालत असल्याचा आवाज मला आला. थोड्या वेळाने हा आवाज थांबला. आणि काही क्षणातच त्याने दरवाजा जोराने ठोठवायला सुरवात केली आणि थोड्या वेळाने त्याने माझे नाव म्हटले .. पंकज …..…
हृदयविकाराच्या झटक्यासाठी ते पुरेसे होते, त्याला माझे नाव कसे कळले? तो म्हणाला, बाहेर ये, दरवाजा उघड, तू मला आत नाही का घेणार? तो आवाज कोणत्याही माणसाचा असू शकत नव्हता, तो एक अतिशय भितीदायक आवाज होता. मी दार उघडले नाही, आता तो ओरडून म्हणाला की दार उघड.
पंकज .. दरवाजा उघड. तो आता खूप रागावला होता.
मी माझ्या मनात हनुमान चालिसा वाचण्यास सुरवात केली, मी रात्रभर झोपलो नाही, हनुमान चालिसाचे पठण केले. माझ्या रूमच्या दारावर नखाने काही तरी खुचरण्याच्या आवाज येत होते. मी सकाळपर्यंत हनुमान चालिसाचे पठण करत राहिले आणि सूर्योदय झाला नंतर मी खूप हिम्मत करून दरवाजा उघडला.
आणि पाहतोय तर दारावर नखांची निशाणी होती. जर रात्रीच्या वेळी मी बाहेर गेलो असतो तर माझ्या बाबतीत काय घडले असते याचा मी विचार करत राहिलो. मी माझ्या वॉर्डनला कॉल केला. काही वेळातच वॉर्डन वसतिगृहात आला. मी त्याला चावी दिली आणि म्हणालो की मी माझ्या घरी जात आहे, मी त्याला रात्रीची संपूर्ण कहाणी सांगितली, परंतु तो शांत होता, त्याच्या चेहऱ्याकडे पाहून मला वाटले की त्याला काहीतरी माहित आहे. मी त्याला ती दरवाजावरील खूण पण दाखवली परंतु त्या खुणा तिथे न्हवत्या. मी आजपर्यंत हि भयानक रात्री विसरलो नाही. नंतर मी ते वसतिगृह सोडले. मी वाचलो कारण वीर हनुमानच माझ्याबरोबर होते.
……… तो कोण होता? तू कोठून आलास? याचे गूढ अजून मला कळलेले नाही आहे.
शैक्षणिक माहिती आणि शालेय अभ्यासक्रम